DOĞA ANANIN REHBERLİĞİ

Doğa Ana tüm cömertliğiyle bizi kucaklarken bize de onun şefkatli kollarında onunla uyumlu şekilde yaşamak düşer.

            Genellikle doğanın bize yol vermesini, kenara çekilmesini, bizim için kendisini feda etmesini bekleriz. Hatta doğanın bizim için var olduğu yanılgısına sahip insan sayısı azımsanamayacak kadar çoktur.

Doğaya hükmetmek, bitkileri, hayvanları köle gibi görmek eğilimi karşısında doğa bize cömert davranmaya devam eder ancak bir gün içsel doğamızla Doğa anamız yüzleşecektir. Doğa bizim aynamızdır, içimizdeki varlıklar alemi dışarıya yansır. Doğada gördüğümüz her ne varsa geçmiş ya da gelecek kayıtlarımızda mevcuttur. Doğaya bakınca kendimizi hatırlarız.

      Bugün “ilkel” olarak kabul edilen doğal yaşam, içerisinde en kadim bilgi hazinelerini saklamaktadır. Bir ağaca dokunduğunuzda, çiçekleri izlediğinizde, bir kediyle konuştuğunuzda, bulutları çözümlediğinizde ne demek istediğimi anlayacaksınız. Kafanız mı karıştı veya çözmeniz gereken bir sorun mu var, doğada sizi bekleyen bir cevap vardır, yeter ki siz doğanın bilgeliğini kabul edin ve yanıtlara hazır olun.

            Doğa ile sizin aranızda samimi başlayan bir diyalog zamanla tüm evrende yayılan bir iletişim ağına dönüşecektir. Sizin sırrınızı çözmüş bir minik yaprak, ilkbaharda ağacın dallarına sonbaharda toprağın derinliklerine dokunurken, sırrınızı da kum taneleriyle rüzgarda savuracak ve sizin sorununuz için tüm doğa hep birlikte çözüm bulacaktır. Yeter ki doğanın akışına saygı duyalım, onun ritmini dinleyelim, döngülerini sabırla izleyelim, ondaki oluşumları kendimize örnek alalım.

         Doğa öyle bir kitaptır ki insana dair her şey doğa kütüphanesinde saklıdır. Hadi o zaman, doğayı okuyup anlayarak kendi doğamızı çözelim.

             Doğanın çetin şartlarındaki nazik akışını sevgiyle hissedebilmemizi dilerim.

FUNDA GÜR